Dağ Rüzgarı Şiiri - Hümeyra Gün

Bir sabah erken kalkıp,
her şeyi olduğu gibi bırakıp,
takılıp gitmeliyim
bir dağ rüzgarının peşine.
O gitmeli,ben gitmeliyim.
Nefes nefese kalmalıyım.
Her adımda atmalıyım ağırlıklarımı.
Kurtulmalıyım yüklerimden.
Vücudum kan ter içinde kaldıkça,
hafiflemeli ruhum.
Arınmalıyım dünyanın kirlerinden.
Ve sonra arkama bakmalıyım;
Öbek öbek olmuş 'dur gitme ' diyen,
hırslara,düşmanlıklara,bencilliklere...
bir veda selamı çakmalıyım.
Ulaşıp bulutlara,
hiç liğe uzanmalıyım.