Dağ Reyhanım Şiiri - Nurten Tarım

Erişilmez bir uçurum
Ve ağıt yakan yagmur
Anılar koynunda gözlerimde bir adam
İncilenmiş gözyaşında sabır

Üzerimde
Şehrin tozunu yutmuş rüzgar
Haydi gel tam zamanı
Gecenin tam yarısında uyanalım
Seni ben değil kalbim seçti can çiçeğim

Dağ reyhanım
Sessiz ve durgunum
Konuşuyorum
Rüzgarı değil
Rüzgarın yapraklara dokunuşunu
Belki sessizlikte

Sensizliği konuşuyorum
Yagmuru değil
Beni adımlıyor
Damla damla ürperişler

Sevdam, umudum aşk tozum
Şekli bülbülüm
Sunsam karanlıkları önüne
Arar mısın güneşimi
Hayallerimi sunsam
Tenime haram dokundu der
Utanır msın?

İlkim
Son başlangıcım
Söyle bana
Ben sana ağlasam
Ağlasam günlerce
Kaçar mısın gözlerimden?

Gelişim, gidişim olsa da
Dudaklarımdan açar mısın kapını

Ben bu ateşli beklemeyi
Sende öğrendim
Diz çökmüş duygular renksiz
Bal özüm çiçek tozum
Ben bunu sensizlikte öğrendim
Şimdi sanki son
Sevda sokağı sessiz

Ey şehr-i aşk
Mecnun sende çöller küskün
Sevdalar Ferhat
Dağlar küskün
Şirin bakışında leyla yağmuru

Leylak kokulu
Can çiçeğim
Dağ reyhanım
Hüznü koyma kalbıne
Korkar oldu siyah

Gün dönümünde izin
Nefeslendi Doğançay
Sustum
Dokundu yüreğime
Vuslat yolunda ney sesin!