Dağ Olmak Şiiri - Ali Ulvi Şahin

Dağ Olmak
Bir köstebek gibi dürttü toprağı
Kocaman bir dağ olmak için…
Sonra kıpırdadı eller,
Debelendi ayaklar…
Dağ olamadı ama
Gene de umut vardı…

Kaç gez yeniden doğdu güneş,
Kaç dolunay yaşandı?
Ormanlar büyüdü bedeninde
Depremler gördü…
Heyelanlar, seller yaşadı
Yüreğinde iz bırakan coşkular,
Dipsiz kuyular açan zamanlardan geçti…

Evet dağ oldu
Her deresinden bir ayrı ses gelen
Kimi gülümsetirken kimi hüzün veren
Ağaçları kurumuş
Dereleri suskun
Gülü bülbülü küskün bir dağ…

Artık yüzümüzde açık açık
Geçmiş her yıl, her gün ve her an…
İki pınarımız kaldı arada bir ıslanıp
Gönül ırmağına ferahlık salan…

Zirvemiz beyaz karlarla kaplı
Her an fırtına…
Her an bir boran…
25.04. 2015 Sa:14.45