Dağ Lalesi Şiiri - İpek Kutay Topyan

Dağ lalesiyim kem gözü pusmuş yüreğimin ahsız nefsinde..

Şimal esintisi vururken yarıdan öte geçmiş geleceğime
Yekta kaldım(!) Siyahın diğer yüzünde.
Sen neredesin?

Sen ey sevgili! en sevgili!
Yüreğimin yumrusu kupkuru
Ve renginden derinim!

Tacımın yaprakları solgun,
Topraktaki aşk kurak,
Yarı güneşten aç
Gecenin nemli nefesine
Kimdesin?

Rüzgarın sert nefesiyle
Yapraklarım dolandı yanan tene
Göremedim!
Renkten delirmiş derdim,
Kadın mıyım, el miyim,neyim?
Parmak uçlarımdan sızlıyor artık gülümseyişim…

Dağın eteğinde unuttuğum taşlarım bu kadar ağırken
Niye güneş dalını yaktığında ben hep gölgenim?
Görüp de gözetleyenim.
Tacımın yaprakları solgun,
Topraktaki aşk kurak,
Yarı güneşten aç
Gecenin nemli nefesine…
Dağ mısın, taş mısın göremedim!

Tendeki aşkın teri kurumaz.
Rengim, kavruk akşamlardan bir an…
Rüzgarım sevişir güneşin vurduğu uykusuz bakışımdan
Sen neredesin?

Serildiğim baharına doğruluşum dipdiri,
Hüzün silen ıtırlı fikrimin cezbesinden el’im!
Eteğim,
Dişiyim.
Rengini bir meftunun al’ından var eden
Dağ lalesi yüreğim!

Korkusuz açan hüznüm bile toprağımdan,
Dişiliğim tokluktan!
Yanıyorum üzerime kapanan bedbin bakışından!
Ruhunu soldururken meali solgun bakışların
Yüreğimin kaç kıtasından geçtin bilmedin!

Baharımdan,
Çokluğum bile yarım, yalnızım!
Dinlene dinlene beklediğim sevgili
En sevgili’nin elleri,
Ve sevdiğim bahar güvercin’im,
Zarifçe kopardı içimin köklü sevişlerini
…lakin ben dağ lalesiyim
Moru pembesinden sütbeyaz,
Yumrusu yüreğim!

Gitti ne varsa yanan ruhumdan,
Sabahım gitti,
Öğlen kaçışlarım ışık gözlerinden
Akşam serinliğim yok şimdi..

Sustuğum boşuna değil,
Bekleyişim anlamlı!
Ve yine tan yeri güneş açmış sevdalardan,
Elbet çağıracak beni dolgun akşam sefaları…

Ruhumun çığlığından öperek gözlerini
Bıraktığım şimdi senin ellerin,
Yüreğim değil!
En sevgili dediğim şifayenim, meftune yüreğim!
Gidenin bendim
Dağ lalesi sevdiğin.

Koparılışımı izlerken gönlümün seferinde
Doğamayacağımı sana artık bilmelisin!
Bilmelisin yılışını bu sevdanın..

Gözlerimde anısı olan gidenim,
Ve son kez adını söylediğim!
Sen hangi mevsimsin ki baharındaki filizleri,
Göremedim..

Ben dağ lalesiydim
Güneşi lalesine saklayan…

İnce belli duruşumdan ruhumu kaç kez sevdin
Bilemedim.
Hiç bilemedim..