Sev diyordu bir zamanlar bir dağ köylüsü nasır tutmuş ellerini göstererek
Sev sevebildiğin kadar yüreğin ellerim misali nasır bağlamadan
Gözlerinin altında koyu bir karartı ile bakıp gözlerime
Sakın ha korkma sevmekten sevmeyen yürek katılaşır taş olur diyordu
Elinde orağı tarlasındaki ekinleri gösteriyordu her soruşumda sevdasını
“Sevdim bende evlat sevilecek yürekleri
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta