Dağ Keçisi Şiiri - Osman Akçay

Bıkmadınız şairler
Allı turnalara, kekliklere methiyeler dizmeye
Bozkurtları yüce dağlarda gezdirmeye bıkmadınız

Bıkmadınız şairler
Martılara simit yedirmeye
Gülle bülbüle muhabbet ettirmeye bıkmadınız

Yine siz şairler
Ne meraller ne de cerenler kadar
Hatta serçeler kadar bana değer vermediniz

Kümesteki horozunuza
Uzun kulaklı merkebinize şiirler yazdınız da
Bir atın yelesi kadar bahsetmediniz benden

Tanımadınız bile beni
Keçi dişi olanımdır; erkeğim teke, kısır erkeğimse erkeç
Yavruma oğlak denir, bir yaşımdakine çepiç

Çiçekli bahçelerde, derelerde
Kırlarda, dağlarda, bayırlarda
Ağaçlara, böceklere şiirler yazmak ne güzel

Haydi, içinizden bir yiğit gönderin yanıma
Sizleri bekliyorum bir sarp vadinin
En zirve noktasında bir taşın üstünde

Şiirlerinizi gelin de orada yazın
Sevimli oğlaklarıma baka baka
Cesaretiniz yok değil mi?

İşte ben orada yaşıyorum
İşte ben orada otluyorum
İşte ben orada tuz yalıyorum

Ancak bana orada bile rahat yok
Üstümde kartalların, yakınımda çakalların dolaşması yetmezmiş gibi
Avcılar beni öldürmek için can atıyor

Ben dağ keçisi
Bu vatanın en erişilmez noktalarına sahip çıkıyorum
Anlamadı bunu eli tüfekli can alıcılar, bari siz anlayın

Seğmenoğlu