Dağ Gülü Şiiri - Neslihan Kösoğlu

DAĞ GÜLÜ
Seni her görüşümde bir sancı siner yüreğime
Tam unutulmuşluğun satırlarını yazacakken;
Satır satır satacakken,
Satır misali keser yüreğimi gece..
Bir yumruk saplanır sensizliğime…

Unutmak yalanmış meğer
Meğer en büyük yalan seni unutmakmış;
Unutulmayı sana yakıştırmakmış…

Kuytu köşelerde açan bir dağ gülüsün
Ben hep susardım
Sen yüreğimde açardın
Şimdi ardında bırakacağın mevsimler sürünsün…

Fırtınalar taradı saçını her titreyişinde
Gece okşardı başını her kaybedişinde
Yağmur yıkardı avuçlarını her kirlenişinde
Fırtınaydım,seni sardım
Geceydim,ayağa kaldırdım
Yağmurdum,yüreğine yağdım
Kim olduğumu hiç bulamadım…

Dudağında tebessüm oldum bir gece yarısı
Bir gece yarısı sıkıldın kimliğimden
Uzaklaştım…
Yine sana adandım..
Seni benden çıkardıkça,
Beni sende sakladım…