Dağ gibi adamlar, dal gibi kırılıp soldu
Kiminin yarası derindi, kangren oldu.
Kuruyan dalların yemişi toprağa düştü
Erken gelen kış ayazı, ağaçları vurdu.
“Hani acı patlıcanı kırağı çalmazdı”?
Hepsi asırlık ağaç, rüzgârlar kıramazdı?
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta