Dağ gibi acıya yenilmişim

Her gece duvarlarım çatladı,
İçim acıyor diyemiyorum,
Bu acıdan da beter bir şey,
imkansızlık var yüreğimde,
Taşınmayacak kadar ağır,
Hep olduğum yere yıkıldım,
Göremeyeceğin kadar uzaktaydım
Tutar mı yüreğimin ucundan dedim,
Sonra tutmaman için töğbe ettim,
Bilirmisin imkanların içinde
imkansız olmak ne demektir,
Canın liğme liğme koparken
Sevdanı söke söke silmek..
Nefesini göğsünden sökerken,
Bir daha geri dönmem demek,
Hatta, dönse de yenilmem demek,
Ve yemin şebetini içmek..
feryad etmek,isyan etmek, Pes etmek.,
Yüreğimden gitmeden bu aşkı kirlendiğini bilmek,
Can yanmıyor yar, cennetim yanıyor,
Cehenneme sanki bir Cehennem daha açılıyor..
Seni Allah’ına kadar sevmek,
Severken imkansızlığı bilmek.,
Gel desem gelemezsin,
Geleyim desem yüzüme bakamazsın,
Utanacak bir yüzü sevmedim ki
nasıl dayanırım sevdiğimin yere bakan yüzünü..
Taparcasına sevdim ya seni fazla gelmişim belli..
Kalbine değen bedenlerin lekesi.,
Uzaktan bile sevmek çare değil benim için bitti,
Düşündükçe kahroldum,
Acılarla kat ve kat yoğruldum
Mutluluk varmıy dı, bu hayatta, hepsini unuttum
İki dağın arasında sıkışmak gibi bir şey,
Kucak açsam ihanetlerin
Sırt dönsem yüreğim..
Canımdan can kopuyor,
Ben hiç bu kadar ölmemiştim,
Yüreğimden gözlerime erimemiştim..
İki dağın arası değil, dağ gibi acıya yenilmişim,
Azrail’e yalvarır gibi elimi ölüme uzattım..
Ne elim ölümü tutuyor,
Nede kalkacak bir dal buluyor..
Yaşamak için bahane gerek,
bahane için sebep gerek,..
Ne kadar sebebim varsa,
Kalbimin huzura kavuşması için Bana O gerek..
Acılarımın dinmesi için bana Ölüm gerek..!

13.11.2013