Dağ Gibi Şiiri - Bayram Çinkil

DAĞ GİBİ

Kalmasın alemde
Gizli bir tek sır
Heeer şey aşikar olsun
Seven
Sevilen
ve reddedilen
Şifayı böğle bulsun
Kırk bin haramiye
Bir suvari yeter
Bir suvariye
Kırk bin harami az
Döndükçe bu Dünya
Varoldukça düzen
Bu tartı
terazi
Asla bozulmaz
Söğlemek istiyorum da ben
Tükeniyor sözler
Yok oluyor hece
Bir problem gibi
Duruyor amma
Aslında gerçek
Büyüüük bir bilmece
O karanlıklar
içindeki aydınlık
Yada,
Aydınlık içinde bir gece
Varım,
Burdayım,
Yaşıyorum ben,
Bütüüün bu olanlara
Hepten şaşıyorum ben
Kimdendir bu cefa
Kim verir bu derdi
Ne içindir hep bunlar
Az nedir
Çok nedir
Bilinmezi kim anlar
Kim vardı bizden önce
Kim geldi kim gelecek
Kim yaşayacak saadetle
Tam bir asır
Kim
Daha kırk günlükken ölecek
Ya kim şah
Kim sultan
Kim dilenci olacak
Kim kanından içecek kardeşinin
Şifayı bunda bulacak
Yıkıl karşımdan
ey melun
Demeye cesaret ister
Bak ben buradayım işte
Sende kendini göster
Size diyorum ben
Siz beyefendi
Matmazel
Mösyö
Bay mister
Geldim işte burdayım
deme sakın
Aslında gidiyorsun işte
Ömür
Yani bu ömrüm dediğin
Gün be gün ha inişte
Tartıyla satılmaz bu matah
Tezgahlara düşmedi
Can istedim azrailden
Saliseden geçmedi
Kin
öç alma
nefret
Sus diyor gönlüm
Sus artık sus
Sen bu mirası
Toptan reddet
Ya bu gündür
Ya yarın
Bu sis
Bu perde
Ve duman
Vay aman
Aman ha aman
Şimdi bir ah çekerim
Yıkılmaz karşı dağlar
Dağ gibi bir yürek taşırım ben
Ağlar
ağlar
ha ağlar