Dağ Gibi Şiiri - Ömer Liman

Dağ gibi ol diyorum yüreğime,
Dağ gibi,
Sessiz ama görkemli,
Sessizligin düşmana korku salsın,
Ürpersin kenarından geçerken namertler,
Titresin gulyabanisi, ağyarın.
En sarp yerinde.

Dağ gibi ol diyorum yüreğime,
Dostun attığı taşlara karşı,
Ne duy ne de incin,
Erit yüceliğinde sitemleri,
Sağır et kulağını,
Kem sözlere karşı,
Ruhunun derinliklerinde.

Dağ gibi ol diyorum yüreğime,
Bağrında büyüt yetim balaları,
Beşiklerini salla, selviler gibi,
Ninniler söyle fırtınalarla,
Çeşmini ortak et giryanına,
Pınara döndür gözyaşlarını,
Okyanuslar kaynasın derinde.

Dağ gibi ol diyorum yüreğime,
Dönse de dünya, dönme,
Sarsılmaz ol yerinde
Aksada tersine nehirler,
Yedi iklimde, her seferinde.

Dağ gibi ol diyorum yüreğime,
Al başına karı dumanı ki;
Bağrından çeşmeler aksın,
Hayat versin,
Kurda, kuşa,, ceylana,
Boy atsın başaklar,
Yüzü gülsün, ekinlerin, yerinde.

Dağ gibi ol diyorum yüreğime,
Ağlama cevrine yalan dünyanın,
Harcı değmez der göz yaşına,
Ol Şahı Merdan,
Çünkü ne Kerbeladasın
Ne de Hüseyinsin.
Bir köle olmayı becerebilirsen
Ne mutlu,
Onun Ehli beytinde.

Dağ gibi ol diyorum yüreğime,
Sövseler duyma, yaksalar yanma,
İyi gün iltifatlarına
Aldanma,
Zor günde her dostu dost sanma.
Şifayı ara bir kardeş gibi,
Kendi derdinde.

Dağ gibi ol diyorum yüreğime,
Rahman Allahın mülkü gibi,
Yuva yapsın bağrına,
İyi de, kötüde,
Bal arısı da örümcek de,
Yılan da akrep de,

Dağ gibi ol diyorum yüreğime,
Bırak vefasızlar bile at koştursun
Yamaçlarında,
Arap atlarıyla,
Hak etmeyenlerde
Sığınsın bir kuytu yerinde,

Dağ gibi ol diyorum yüreğime,
Sevmeyenleri de sev,
Sevenleri de,
Sevmesen de, sevmese de
Sever görün gönlüne,
Dünya üç gün değil mi?
Yar için de, ağyar için de.

Dağ gibi ol diyorum yüreğime,
Gerçek olsun rüyaların,
Yüreğinde,
Kollarına atılsın,
Vüslatın vadilerinde,
Ruhuna güneş gibi doğacak hülyaların.
Ufkunun tepelerinde.