Dağ Gibi Şiiri - Nurcan Erarslan

Sen beni kızdırmayı severdin
Bense
Öfkeden küplere bindiğimde attığın kahkahalarını
Böyle trajikomik şeyler yaşardık
Her şeyin bir rengi vardı o zaman
Bir tadı

Dağ gibi bir adam sevmek
Dağ gibi bir yürek isterdi
Yürekliydim
Soğuktan sıcaktan evvel
Yüreğimi hissederdim
Çekemezdim sevdanın ağırlığını
Sinirlenirdim beceriksizliğime
Gülümserdin

Bilsen,
Bembeyaz duvarlar
Yalıtılmış ortam
Bu sonsuz huzur
Canım nasıl da sıkılıyor sensiz