ben hep dağ çiçeklerini sevdim
aramolmadı begonyalarla karanfillerle
gözün seyirmesi gibi ansızın
aldım başımı dolaştım
kimseler nerdeyim bilmedi
kaç gece geçti saymadım
gün oldu öldüm
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta