Dağ çiçekleri Şiiri - Halil Çolak

Avarı görüyorum, yok olan yolları vareden yollar açıyor,
Avarı görüyorum, yalçın kayalardan geçit veren yollar açıyor,
Avarı görüyorum, karlar arasında yeni çıkmış kardelenleri açıyor,
Avarı görüyorum, bitlenmiş kır çiçeklerinin saçlarından bit ayıklıyor,
Avarı görüyorum, öğrencilerine hayatın acı ve tatlı yanlarını anlatıyor,
Avarı görüyorum, kendi çocuğu gibi çocuklara ninniler maniler söylüyor,
Avarı görüyorum, dağ çiçekleriyle öğretmenleriyle birlikte çayda çıra oynuyor,
Avarı görüyorum, kar kış demeden lapa lapa yağan kar altında Öğretmenlerinin yardımına koşuyor,
Avarı görüyorum, düğünde dernekte halkıyla birlikte oynuyor,
Avarı görüyorum, kır çiçekleri sevgisiyle dopdolu yüreğiyle leylaklar, zambaklar yetiştiriyor,
Avarı görüyorum, Gakkoşların kızlarına gelinlik nasıl dikilir öğretiyor,
Avarı görüyorum, Munzur Çayı ile söyleştiğini görüyorum,
Avarı görüyorum, elinde çantası heyecan içinde tren istasyonunda treni bekliyor,
Avarı görüyorum,yatakhanede yavrularının ana şefkatiyle üzerini örtüyor,
Avarı görüyorum, koskoca yüreğiyle bitlenmiş saçları temizlerken görüyorum,
Avarı görüyorum, yaralı küçük yavruları sevgi ve şefkatle Türklükle kaynaştırıyordu,
Avarı görüyorum, incitmeden dağ çiçeklerine Türkçe’yi öğretiyor, okumayı, yazmayı öğretiyor,
Avarı görüyorum, köy pınarlarından kana kana su içiyor,
Avarı görüyorum, çayırları, ormanları, dağları kolaçan ediyor,
Avarı görüyorum, şekerleri bölüştürürken haksızlıklara üzülürken,
Avarı görüyorum, çocuklara afiyet olsun diyor çocukların gözlerinin içi gülüyor, sevgi ifadesi fışkırıyor,
Avarı görüyorum, haksızlıklara baş kaldıran, arkadaşlarına ters düşen, öğrencilerin yanında yer alır.
Avarı görüyorum, sanki İstiklal Savaşındaki, kara Fatma ya da Nene Hatun gibi,
Avarı görüyorum, Türklüğü ile gurur duyan çocuklara Türklüğün merhametini aşılayan,
Avarı görüyorum, onun gibiler çok olsaydı Güneydoğu’da bu düşmanlıklar olurmuydu,
Avarı görüyorum Velilerle kucaklaşıyor onlardan biri olduğunu onlara hissettiriyor,
Avarı görüyorum, öğrencilere çorap yamalatmasını öğretiyor onları yırtık çorap giymekten kurtarıyor,
Avarı görüyorum, kayalık dağlarında gözelerden su içiyor,
Avarı görüyorum, geyik tepesinden portuk kulesinin çamurlu yollarını adımlıyor,
Avarı görüyorum, Pertek, süpürge dağı eteklerinde köylülerle bahçelerde oturuyor,
Avarı görüyorum, Munzur suyundan su içiyor, munzurla ilgili efsaneleri dinliyor,
Avarı görüyorum, geyik dağında geyiklerle ilgili hikayeyi dinliyor,
Avarı görüyorum, yer sofrasında oturmuş köylülerle çorbaya kaşık sallıyor,
Avarı görüyorum, serilmiş birden çok yatak üzerinde yatarak pırıl pırıl parlayan yıldızları seyrediyor,
Avarı görüyorum, köyleri gezerken yaralı çocuklara pansuman ediyor,
Avarı görüyorum, Tokat’tan ayrılışı gözyaşlarına boğuyor onu,
Avarı görüyorum, Ahmet Paşa suyundan kana kana su içiyor, soğuktan dili tutuşuyor,
Avarı görüyorum, İsmet Paşa’ya Elması tanıtıyor,
Avarı görüyorum, gönüller soktuğu sevgi ile silah tutmayan, kılıç tutmayan, ama dost eli olan, kalem tutan iğne tutan nesil yetiştiriyor,
Avarı görüyorum, hastane koridorlarında Güllüyü kurtarmaya çalışıyor ama Güllüyü kaybediyordu,
Avarı görüyorum, bağdan yetiştirdiği üzümlerin semeresini alıyor, bağın verimine verim katıyor,
Avarı görüyorum, bağdan topladığı üzümlerden sıktırıp kazanın başında pekmez kaynatıyor,
Avarı görüyorum, bahçeye meyve fidanları dikiyor, büyütüp meyvelerini alıyor,
Avarı görüyorum, Bingöl yollarında renk renk çiçekleri, yeşil çimen kokusunu doya doya kokluyor,
Avarı görüyorum, cami avlularında kızları okutması için Bingöllü köylüleri iknaya çalışıyor,
Avarı görüyorum, Dervişleri ikna ediyor kızlarını okutmak için,
Avarı görüyorum, Göynüt suyundan geçiyor cesaretle,
Avarı görüyorum, köylü kızını dizine yatırmış Murat nehri üstündeki Gülüş kür köprüsünden türkü söyleyerek geçiyorlar,
Avarı görüyorum, bir ana şefkatiyle Türkeyle uğraşıyor, onu eğitmeye çalışıyor,
Avarı görüyorum, ağlamayı bilmeyen Türkey ağlamayı öğretmişti, Türkey askere giden abisi için ağlıyordu,
Avarı görüyorum,kurs açmak için Palu da Arnavut kaldırımı döşüyor,

Halil Çolak 2.2.2007 Ankara