Dağ Çiçeğim Şiiri - Önder Karaçay

Dağ rüzgarları kekik kokusu getirdikçe burnuma
Dağ çiçeklerinin geniz yakan kokusu düşer aklıma

Öğlen güneşi bir portakal gibi
Gözükürdü gözlerime
Dağın tepesinden
Dağın etekleriyle denizin öpüştüğü
Yerleri seyrederdim senin gözlerinde

Kuşlar gökyüzünün maviliğini
Yarıp üzerimizden uçuyorlardı
Gün güneşi gölgeye çekiyordu
Kanat sesleri çiçeklerin dikenlerini titretirken

Avuçlarımın içi yanıyordu diken yaralarından
Ellerim yine de dağ çiçekleri kokuyordu

Dağların doruklarında bulutlar yarı uyanıktı
Sisle çizgisini birleştirmiş
Ufuklar serin çayırları ıslatmış
Üzerine uzanıp uyumayı özletiyordu

Uykusuz ve yorgun bedenimin karşısında
Dağların dorukları öyle büyülü, öyle yüceydi ki
Kederime dar gelir gibi görünüyordu

Yağmurun yerde biriktirdiği
Suda kendime baktığımda,
Bir aynadan daha berraktı su,
Rüzgarla dalgalanan su
Resimlerini titreşime aldığında
Eğilip bakamıyordum, bulanık görünmeye

Gece üzerimize çökmüş,
Bizim gibi dağların tepelerini,
Dağ çiçekleri terk etmemişti
Gece üzerimize yıldız yağdırıyordu
Fısıltı anlam yitirmişti bu sessizlikte
İç sesim sese gelmiş,
Yüreğimin yaralarını öpüyordu

Göğsümün üzerinde yürek vuruşlarımı
Daha fazla hissediyordum
Burada sözle konuşulmuyordu
Korkulu istekler can çekişiyordu

Kayaların rengi koyu boz yeşili
Beyaza dönüşüyordu
Bulutlar dorukta bilinmedik bir şeklindeydiler
Mavilikler bulutların arasından
Oradan oraya seğirtiyor
Bir gidip bir gelip yeniden kaynaşıyorlardı

Bütün güzelliklerin tepelere
Gizlendiğini düşündüm
Bulutların dibinde,
Dağın yüreğinde,
Çiçeklerin elinde
Bir avcı gibiydim

Sen artık benim dağ çiçeğimdin
Seni benzetecek
Başka benzeri olmayan güzellik bulamadım
İçimde bir gece vardı, senden başka
O karanlığı kimse silkeleyemiyordu

İçime bir kor gibi
Bu dağların tepesinde düşmüştün
Sen yoksan dağlar kış kıyametti bana
Sözlerim uzun sürdü ulaştıramadım kulaklarına
Sesim içime düştü, gözlerin gözlerime

Özlemini nasıl dindirebilirim
Dağ çiçekleri kokuyor sevdalarım
Yüreğime anlatabilirsem, seni de anlarım

Düşleri gerçeğe döndürmekle,
Gerçeği düş gibi yaşamak
Çelişkisinin ayrımında hatam
Kendimi düş ustası gibi görmekti

Dağları sisler basar, çiğ düşerdi üzerine
Dağ çiçeklerinin solduğu gün
Sevdamın sonuydu
Dağ çiçeğim
Yüksek dağların göz değmemiş çiçekleri gibi
Bana hep erişilmez oldun

Önder Karaçay