Dağ Ceylanım Şiiri - Muhittin Alaca

Dağ ceylanımsın,
Kırıkhan’ın mor dağlarında.
Sevimli, ele avuca sığmayan.
Ben bakmaya kıyamazken,
Hangi avcı kötü niyet beslerse sana,
Karşısında beni bulur.
Hasret birikse de içinde orda kal,
Aşağılara inme sakın!
Haramiler arasından sıyrılıp
Ben gelirim yanına.

Seninle bulutsuz bir gecede,
Aşk yıldızına türküler yakalım.
Bakışlarımdan anlarsın pürmelâlimi,
Suskunluğumdan sezersin zaten.
Sadece sana açayım
Birikmişlerimi, tek tek
Dertleşelim, şafak sökene dek.

Zaman çok hızlı akıyor ahum,
Seni geç bulmak mı benim günahım?
Hep bir girdapta mı can çekişecek,
Boynu bükük yetim aşklar?
Kötürüm vadilerde mi kalacak?
Hal bu ki, baykuşlar acı acı ötse de
İçimdeki bu çağlayanla
En sarp yokuşları aşardım seninle.

Yine de diyorum ki,
İnme ağulu şehirlere!
Sen vurulursan, aşk vurulur,
Kekik kokulu saf sevdalar,
Karışır bulanık nehirlere.
Ben de ölürüm…

22.07.2017