Yeğenim Hatice Çakal

YEĞENİM HATİCE ÇAKAL

İzmir diyarından selamı gelir
Dağ ceylanı gibi benim yeğenim
Dayı deyişine yüreğim erir
Dağ ceylanı gibi canım yeğenim

Daim arar sorar dayı diyerek
Kulağıma sesi gelir gülerek
Yakından tanısan sanki bir melek
Dağ ceylanı gibi canım yeğenim

Eşi var Veysel’im bilmem ne desem
Yakışır şanına her ne söylesem
Asla hilaf olmaz yemin de etsem
Dağ ceylanı gibi canım yeğenim

Uzunca boyludur oğlu Enes’i
Tutunacak dalı evin prensi
Odur evlerinin süsü neşesi
Dağ ceylanı gibi canım yeğenim

Hal hatır sormayı eylemiş karar
Emmi, dayı, teyze herkesi arar
Hepsinin de bir bir halini sorar
Dağ ceylanı gibi canım yeğenim

Gülünce yüzünde açılır güller
Samimi dostluğu anlatır diller
Dokunur omzuna dostane eller
Dağ ceylanı gibi canım yeğenim

26 Haziran 2024