Dağ başında keçi güder Yörükler

Ekmek çıkısını beline kuşar,
Dağ başında keçi güder Yörükler.
Sürüler ile Ak Gediği aşar,
Yaylım olan yere gider Yörükler.

Keçinin gübresini yere serip,
Çalıyla ağılın önünü gerip.
Akşam keçilere yemini verip,
Sütü sağıp peynir eder Yörükler.

Korktuğunda ot boğazına turkup,
Keçiler kaçar kurt görünce ürküp.
Yazın keçileri kırkıkla kırkıp,
Keçinin kılını dider Yörükler.

Çobanlar keçinin ardından yürür,
Bazen keçi ekine zarar verir.
Zarar edeni mal sahibi görür,
Yapılan zararı öder Yörükler.

Yusuf malının kıymetini bilir,
Dağlarda Yörükler kendini bulur.
Yörüğün hayatı zahmetli olur,
Kendini mallara adar Yörükler.