Yükseldikçe güneş,
can yakan bir sıcak;
ellerimizi kurutan
göz açmaya düşman densiz bir
ışıkla açılıyor sabah.
Dağlara yaslanmış bulut
kümeleri,efsane sarhoşu,
yağmur değil
hikaye yüklü omuzları.
Tozlu yol,
canına okuyor manzaranın.
Kavalın sesi,
ve bir İspanyol gezgini;
ortak oluyor sessizliğe.
Patikadan aşağı uzanıyor,
ayaklarımızın altında yokoluyor
boz renkli ırmak.
Akılda kalan
onca kalabalığından sorgusuz
soruların,
karanlığa kadar güzelliği
cehenneme çıkaran yokuşların..
'Nemrut`a'
Özkan ÖzdoğanKayıt Tarihi : 15.4.2004 18:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özkan Özdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/15/dag-a.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!