Dağ Şiiri - Mehmet Yardımcı

Eski bir dağım Anadolu’nun ortasında
Binlerce yıldır
Suskunluğuyla duran
Yaralı
Uysal
Kervan yolları aşındırmış tepesini
İsyanın değişmez mekânı
Bir yörük obası gibiyim
Yalnızlığın atlasında

Uzaklardan bozlak duyarım
Yozgat yanımda
Sürmeliyi okur yanık bir ses
Efkarlı bir sevda eteğidir
Zile tarafım
Âşıkların meydan sazında

Ne akrabam vardır sıra dağlar gibi
Ne ulu bir adım vardır yüksekliğime bağlı
Mor çiçekler cennetiyim
Bulutlara yakın
Dağların ağa babasıyım görmüş geçirmiş
Kaya yarıklarıma efsaneler anlatılır
Taş olan kervancı nedeniyle
Deveci Dağı derler adıma
Yerim önemlidir Masallarda

Yamalı bohça gibiyim
Tepemdeki çukurlar
Eriyip dökülen ayın izleri gibidir
Ruhum
Soluk alışlarımdır börtü böcekle
Çakal sesleri
Karışır göğün sesine
Geyik sesleri
Kurt ulumaları
Beri yamaçta ateş böcekleri
Turnalar geçerken üzerimden
Acemi kuşlar konar sınanmış heybetime
Garip bir kırlangıcı dağlara çeker albenim
Yem olur avcılara nice kuşlar
Uçurumların uğultusunda

Yaşlı bilge gibiyim
İri çamların dili olan
Bir çoban yalnızlığında
Sevda sözlüğü benimle yazılır
Başını bulutlara uzatıp
Günü ilk ben karşılarım
Suskunluğumu korurum yıllarca
Öğrenmek için evrenin gizini
Denk gelir de
Bulurum diye bir yıldızda