Dağ Şiiri - Salih Şanlı

Dağ

Sâdık dost, güvenç âbidesi gönül sâhibi
Ayakları perçinlenmiştir yere dağ gibi

Heybetli bir dağ, dimdik ayakta, sarp çıkışlı
Her taşı mücevher, her taşı sevdâ nakışlı

Yüce bir dağ, yüksek rûhunda derin duyuşlar
Gökle buluştuğu yerde bambaşka doğuşlar

İnce ruhlu, duygu yüklü, mahzûn cefâkâr dağ
Safâ gönüllü, âşıklara yâr, vefâkâr dağ

Çok ağlamıştır başı sevdâlı bu sisli dağ
Bir gönül hüznünü yaşamıştır bu hisli dağ

Gönül hayâliyle dağlar aşıp gelen yolcu
Nice ayrılık olsa, kavuşmaktır sonucu

Nice hicrânlar yaşamıştır bu hüzünlü dağ
Nice sırra mahrem olmuştur bu süslü otağ

Dinle ey gönül yolcusu, bu inleyiş nedir ?
Dinle ki bütün yürekler o yâre teşnedir

Boncuk boncuk terler, inci inci gözyaşları
Hep o yâr içindir gönlün bütün uğraşları

Ağla, gönül gözyaşlarıyla yıkansın rûhun
Ağla ki gerçek aşk lezzetiyle kansın rûhun