Dağ Şiiri - Zümrüdü Anka

Yüreğimde koru hiç sönmeyen bir volkanla devam etmeye çalışıyorum hayata. Korkuyorum volkanın lavlarını püskürtme sinden yakıp eritip yok etmesinden. Biliyorum korkunun bir faydasının olmadığını ve seni korktuğuna yaklaştırdığını.
Annem'den biliyorum. Onun beni bırakıp gittiği günden. Onu son gördüğüm hâlinden. İşte bu sebeple...
Bazen bir dağın eteğini toplamış haline dönüşüyorum, bazen eteğindeki taşları fırlatışına çevriliyorum. Ama o dağ hiç bir zaman dağ olamayacak taki sana kavuşunca. Benim Sırtımı dayadığım dında dayanağımda sendin. Bir deli'm var Allah razı olsun sırtımı dayadığım , senin söyleyeceklerini söylüyor çoğu zaman bana. Ama işte senden duyamıyorum ya eksik kalıyor bir yanım.