Dağ Şiiri - Onur Kaan Onay

Gerçek anlamda büyüyor insan bazı şeylerden sonra, hayatın gerçekleri vuruyor yüzüne, fikrine, her şeyine. Bazı hasretler kalıyor insanın içinde dışa vuramadığı. Takılı kalıyor dudağının Çin Seddi'ne, en özlem anlatan sözün, ama diyorsun gelmesin, uzak dursun hüzün. Tutmuyor yüzün, bakamıyor gözün, tutmuyor özün...

İnsan büyüyor bazı şeylerden sonra, yaşamın kıyısında, uçurumun kenarında boşluğa atılan adım gibi bazı bazı olaylar. Dağı sanki yaşamın bazı insanlar, O'ndan sonra dengesi kalmıyor hayatın. Durduramıyorsun rüzgarı, estikçe alıp götürüyor sende kalanları. Çatısı gibi hayatın bazı insanlar, O'ndan sonra sel oluyor yaşamın. Durduramıyorsun yağmuru, tüm yağmurlar doluyor senden içeri, sular altına alıyor sende kalanları.

İnsan büyüyor bazı şeylerden sonra, yüzünü görmeyi, sesini duymayı ertelediğinin, nefesine hasret kalıyorsun.