Dadaşam Ben Şiiri - Zinnur Aldaş

Ben Erzurumluyum gardaş!
Gırtlağım serttir biraz.Palandökenin havası sinmiştir ses tellerime.İstanbul Türkçesiyle konuşsam bile anlarsın ses tonumdan soğuk bir iklimin çocuğu olduğumu.
Ben Erzurumluyum gardaş!
Şekeri çayın içine atıpta zay etmem onu.Ağzımda eriterek tadını çıkarırım her yudumda.Cağ kebabla beslenmiştir iliklerim.Ocakta parlayan ateş kadar alevlidir gözlerim.Düşmanını yakan bir kordur onlar.Ama kadayıf dolması kadarda tatlıdır sohbetim.
Ben Erzurumluyum gardaş!
Tabyalarında anam Nene Hatunun düşmanı dişi bir kurt gibi parçaladığı, şehit kanlarıyla sulanmış mübarek bir beldenin çocuğuyum.Ondan öğrendik biz,bebeyi kundakta bırakıpta vatan savunması için elde satırla cepheye koşmayı.O yüzden vatan bizi emziren,büyüten,besleyen anamız ve namahremlerin yan bakmasından kıskandığımız namusumuzdur.
Ben Erzurumluyum gardaş!
Yakutiye Medresesinin önünden geçerken ulemanın sohbetleri çınlar kulaklarımda.Lala Paşanın şadırvanında abdest alırken tarihi yudumlarım gözlerimle taş duvarlarına bakarak.Ulu Camii hatırlatır bana bu memleketin hamurunun tam bin yıldır İslamla yoğrulan bir Türk yurdu olduğunu ve işte o zaman bir fatiha yollarım burayı Müslüman-Türk otağına çeviren şanlı ecdadın aziz ruhuna.Çifte minareli medresenin önünde durup seyrederim derin derin,ilmin o muhteşem abidesinin göğe yükselişini ve utanırım cehlimden bir kez daha.Ve ilmiyle,bilimiyle,sanatıyla nasıl bir medeniyetin çoçukları olduğumuzu anımsarım bir kez daha gururla.
Ben Erzurumluyum gardaş!
İlim-irfan ocağı olmuştur tarih boyunca bu kutlu diyar.Nice alimin yetiştiği münbit bir toprağı vardır memleketimin.Ömer Nasuhi Bilmeninden,İbrahim Hakkısına,Hacı Ahmet Babasından,Alvarlı Efesine,şair Nef'isinden Nurullah Gencine varana kadar alimler,şairler ve pirler ocağıdır bu şehir.
Ben Erzurumluyum gardaş!
Gırtlağım serttir biraz,yüreğim ne kadar mert olsa da.Uzun süren soğuk içime dert olsa da severim memleketimi.Kışın nazlı bir gelin gibi duvağını takan Palandökeni seyretmeye doyamam.Başı dumanlıdır hep,sanki bitmeyen bir efkârı varmış gibi.
Dedim ya ben Erzurumluyum gardaş!
Kısaca namım Dadaş;
Var mı ötesi...