Dadaş Nedim ''Öyküsü ve Şiir'i'

'Hayatın içinden'' Iyi bir dost'tu Nedim Arada bir gelir hal hatır sorardı Eşi biraz rahatsızdı Nedim'in Allah var derdi'beni bugüne kadar kırmadı, severdi sayardı Gülerdi hep Nedim razıydı nasibine Bazan kızıp söylensede eski dükkan sahibine Kapamıştı dükkanı ödiyememiş kirasını ''He derdi he kurban ''semt lüks müşteriler zengin Büyük olacan büyük'' olmıyacak dengin Bak derdi bak adamlara'koymuşlar derdi bir makina''yazarkasa'' O ne! tık tık tık Millet kuyrukta umurlarında degil artık Para bu para''Haklısın derdim baba haklısın Bizimkisi çalışmak dua'lara Ve gitti Nedim Bir hafta sonra gördüm Nedim öfkeli Nedim isyan konuşamıyor başı önünde Ne o! baba dedim'Hayırdir'? Nedimin gözleri kan Önce söylemedi söyliyemedi Gözyaşı degildi gözünden akan Teyzen dedi 'kaybettik Kırk yıllık hayat arkadaşıydı hayatından çıkan Hem şaskın hemde üzgün Başın sağolsun baba dedim ''Dostlar sağolsun dedi '' Nedim Bir dünya yıkılmıştı bir dunya Ve Nedim di enkaz altında kalan Ve yaralı yüreği Ve sevgisi öfkesini bastıran Korkuyordu Nedim Korkuyordu yalnızlıktan Odasında bıraktığı hıçkırıklardan Korkuyordu korkuyordu Nedim Uğurlarken kırk yıllık hayat arkadaşını son yolculuğuna Dört kolluya bindirdiler Nedim önde Nedim yanda Nedim arkada götürdüler Nedimin gözleri kan Yoktu birşey Nedimden geriye kalan Iki ay görmedim gördüğümde Omuzları daha bir çökmüş daha bir yaşlanmıs Nedim Sordum Baba nasılsın? Nedim baktı gözlerime başını salladı' Ne edim ne edim' Ağır ağır uzaklaştı.. & Aşık Alemi & (04/10/95)