Karanlığın yalnız duygulara ait olduğunu gördüm,
Yalnız kendine ait olmayan sayfalara.
Bu korkuyu bilmez isem,
Bu gölgenin altındaki parıltıyı,
Yazmayan birkaç kelimeden başka ne kalır?
Gölgeler ne söyler?
Yanılıyorduk, hareket ediyorlardı.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta