D04 - Yaban Şiiri - Tahir Güngör

Komadık vatanda bir kara çalı,
Geçim derdine, yabana serdik çulu,
Ne sahrayı bıraktık ne çölü,
.............................Sahibi yok bizim insanın.

Kimi o elde, kimi bu elde,
Sanki sürgündeyiz hep, belde belde,
Dert pek çok, çöz çözebilirsen gel de,
.............................Dersin 'Bu kaderi yazanın! '

Şöyle, akşam olup da gün batanda,
Bir koşu oradayız her yatanda,
Bedenin yabanda, canın vatanda,
.............................Direğin yıkasın dünyanın.

Dert dert üstüne, hep de yığın yığın,
Koştur ha koştur, yoğunuz çok yoğun,
Ne düğün ne bayram bilmeyiz çoğun,
.............................Ne dinin kalır ne imanın.

Hele bir 'gelsin' densin de, geleme,
Dünyan kararır, döner eleme,
Dön de, geride kalanı bulama,
.............................Taa, göklere çıkar dumanın.

Olmasaydık hep gelecek derdinde,
Ne işimiz vardı elin yurdunda,
Bunca düş, bunca düzen kurdunda,
.............................Kırık değil mi bir kanadın.