Zaman kaygısız
Zemheri kapıda
Yürek yalnız,
Yürek üryan
Uzaklar girmiş aramıza
Ömrümün kara kışı
Çığ düşmüş yollarımıza…
Kaçıncı çan sesi
Zangoç’un bitmeyen hevesi
Gurbet mi bu
İçimdeki sinsi
Ocağına ateş düşesi
Ayrılık…
Bu akşam nasıl da
Kapkara gökyüzü
Şu kahrolası özlemek yok mu seni
Şimdi sarhoş olmalıyım işte
Tam zamanı...
Ne yana çeksem
Hayat bu
Bildiğini okuyor
Anlayana aşk olsun
Umurunda mı?
Benim içim kan ağlıyor…
Vakit sen, yürek sen de
Ben sensiz, sen uzaklarda
Şiir öksüz, Şair susma da
Söndürme ışıkları
Korkuyorum
D/üşüyorum sensiz…
13 Kasım 2008/İstanbul
Mehmet Sabri KılıçKayıt Tarihi : 13.11.2008 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben sensiz, sen uzaklarda
Şiir öksüz, Şair susma da
Söndürme ışıkları
Korkuyorum
D/üşüyorum sensiz...........
Özlem dolu şiirinizi beğeniyle okudum. Şiirinizde içtenlik kendisini hissettiriyor. Yüreğinize, kaleminize sağlık. Benden 10 tam puan. Sevgiler, saygılar...
TÜM YORUMLAR (1)