D’ÜŞÜYORUM
Asude bir aralık günü gökten kar düşüyor,
Ben gözümden d’üşüyorum, anlamıyorlar...
Ve her şey beyaz, her yer beyaz üşüyor,
Sarı ışıkta yansıyor beyaz serzenişler,
Onlarla beraber d’üşüyorum, anlamıyorlar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta