D’ÜŞÜYORUM
Asude bir aralık günü gökten kar düşüyor,
Ben gözümden d’üşüyorum, anlamıyorlar...
Ve her şey beyaz, her yer beyaz üşüyor,
Sarı ışıkta yansıyor beyaz serzenişler,
Onlarla beraber d’üşüyorum, anlamıyorlar.
Birbirine değmeyen namuslu sevda gibi,
Bakar gibi tertemiz aşk ile d’üşüyorum.
Şakağıma dayanmış namlusu kurşun gibi,
Damla damla damlayan kan gibi,
Gelinliğe örtülen al gibi d’üşüyorum.
Kayıt Tarihi : 6.7.2023 03:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşe Mızrak](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/07/06/d-usuyorum-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!