D/üşüyor anne Semâ/da özüm

Kelimeler eskiten ecelin s/oluğundaki kırık şiir / af eder mi sizi?

K/ayıplarla giderken
L/imanı yok kurbanlık oyunların
Azrail gözlü evlatları doğuran dünyanın şifresi ney/di?
Gençliğimi topuğumdan çığlık çığlığa kazarken
Vardınız mı yerin yedi kat dibine

Benimle oynar mısın anne?
Genzimi yakanlar / pamuk şekerimi çaldılar.

Z/amansız ürkekliğimi
Ve
Sığınakta ki tüm haykırışlarımı
Tuzlu yanaklarıma ektim
Siz sabah akşam çilingir sofrası kurun / oburca
Gülden tokalar takamadığım saçlarıma
Tüm saatler kış nasılsa

D/okunuyor, gergefime işlenenler
Ki ben daha etek giymemişken
Rezil-rüsva olmamış adamlar
Kanamalı / vişne çürüğü ettiler.

Penceremin camına vurmayın / artık!
Görücüye çıkmadan, kırbaçladığınız rüyalarımla

Anne;
Kulaklarını çek
/ Benden daha yaramaz bunlar!

İnsanlık kaç arşın ki/ cebelleşir aşk suretlerinizde
Figanların saklandığı vicdanınızı
Ar-al-ıyorum
Bozuk para gibi harcanan / cinselliği
Ve
Kabullenmediğiniz suçları kundaklamışken göğsüme
Gül kokan tenimde / keşkelerim batmasa dilime

Delirmiş topaç gibisiniz
Ciğerime batar, sicilini bozduğunuz kadınlık
Şaş/kınım,
Bırakın yargıçlığı!
Dün ölürcesine severken
Bugün soyulmuş tenime koyacak
Gelin çiçeklerim ner/de?

Ah anne! !
Öpsen, dinmeyen hıçkırıklarımı / yoruldu içimde
Ve bak
Geçti desen
Serçeler konar mı yine eteğime?