D/üşen K/elime Şiiri - Sevda Sevgi Laloğlu

D/ÜŞEN K/ELİME

Bildiğim tüm kelimeleri avuçladım yeniden
Bir Şiir yazılsın dedim birden kendiliğinden
Baktım ki bir kaç tanesi düşüverdi elimden
Tam eğilip alacakken beni bırak dedi güven

Biraz ötesinde huzur kapanmış yerleri kazır
Yanında vefâyı tuttum itti ellerimden muzur
Az sağında gurur vardı gelmem diye bağırdı
Karakter havada iken hiç dokunma buyurdu

Dostluk yeri eşiyordu dürüstlük güreşiyordu
Meziyet amuda kalkmış yazı tura döşüyordu
Fazilet azletmiş yeri dört yanda savaşıyordu
İyilik uzağa düşmüş bulunmaz dağ aşıyordu

Hangi kelime kaldı ki yere kapanmış olmasın
Üstte kalan kelimeler üstad bulup Şiir yazsın
Yerin dibine sokulmuş yüzü yerde kelimenin
Hangi Şâir üstesinden gelebilmiş bir anlatsın

Yüzü derde yüzü yerde kelimenin yüzü nerde
Elde avuçta kalanla yüz mü bulunacak yurda
Savur Şâir savur sen de avuçlarından boşları
Elim bir zamana çattın kim alır yerden hoşları ...

[ Sevda Sevgi LALOĞLU ]