Durmadan, dünyalar kadar sevmekten bahsediyordu şair.
Aşk yangınından ne kadar da habersizdi oysa.
Pusuya yatmış sinsiliklerden bi haber seviyordu.
Hep diyordu: “ Sevgili uzanıp elimi tutsa.
...Nefesim onun yanı başında can çekişse;
Elleri son günde gözlerimi kapatsa…”
....
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta