- D u y g u c a n -- Şiiri - Yorumlar

D U Y G U C A N
Yaşamım boyunca unutamayacağım anılarımdan birisidir,anlatmaya çalışacağım.
20’li yaşlarımın başlarındaydım.şiirlerimi,dergilere-gazetelere gönderiyordum.İnsanlar,benimle birebir tanışmak,arkadaş olmak istiyorlardı.Benim de isteğim:Dış dünyaya açılmak,arkadaşlarımın olmasıydı.
Gökcan,ilk arkadaşlarımdan birisi oldu.Uzun boylu,hafif uzun saçlı,güzel yüzlü,naif ruhlu,yaşıtım bir gençti.Radyo-tv-gazetecilik bölümünde öğrenciydi.
Gökcan,daha ilk gelişinde,benim en çok neye gereksinim duyduğumu anlamıştı.İNSAN’a ihtiyacım vardı.
Beni çevresine anlatmaya ve arkadaşlarını,benimle tanıştırmaya başladı.Hepimiz ya yazıyorduk ya da okumayı seviyorduk.Pazar toplantılarımız oluyordu.Çok seviyordum Pazar günlerini.Çoğunlukla bizim eve geliyorlardı.Söyleşiyor,paylaşımlarda bulunuyor,şiirlerimizi okuyorduk birbirimize.
Tertemiz,güzel bir gruptuk.Başka kız arkadaşlarımız olsa da,hepsinin prensesi bendim.Artık,hiç yalnız değildim.MUTLUYDUM.