D-u-r-u Şiiri - Eymen Özgüven

Soğuk bir eylül gecesi
Dursun bu dünya
Senin gözlerinin maviliğinde.
Yazılsın en güzel kağıtlara adın
ağır ağır,hece hece.

Bir sayfa dolduğunda
Mehtapta dursun bir gemi .
Sussun yelkovan kuşları.
Buluşsun ellerimiz
Yalnızlık rıhtımında
sessizce.

Bundan bir çocuk gibi
Utandığımız o anlarda
Karayı demleyen denizin
Kokusu gelsin burnumuza.
Ayın ışığı vursun,
O ipekten de ipek saçlarına.
Beni benden alan
Gamzenin çıktığı zamanda
Koparsın ruhum prangalarını,
Uçup gelsin sana doğru
Bebek adımlarıyla.

Vardığında yanına ruhum
Bir şerbet aksın
O gonca dudaklarından
Aşka susamış dudaklarıma.
O soğuk eylül gecesi
Beni kendinden ayırdığındaysa
Adeta unutsun konuşmayı dilim
Sadece şu dört harf çıkabilsin ağzımdan
Bir ömür boyu.
D-u-r-u..