Elini uzatıp sıkacağında,
Kaşına, gözüne bakacağında,
Tenine kına yakacağında,
Sevdiğin gönüllü duruveriyor.
Saçı,zilifini sen tarıyorken,
İhtiyaç olanı hep arıyorken,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



'Çok insanlar gördüm üstlerinde elbiseleri yok,nice elbiseler gördüm içlerinde insan yok.' diyor güzel şiirinizi yürekten kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta