D u r u n K a l a b a l ı k l a r...

08.10.2006 Bağcılar

Tuna, Meriç, Sakarya; sular denize akar.
Ortadoğu kan gölü, feryat insanı yakar
Kralları kumpasçı, talan üstüne talan
Birbirine özenmiş derdest olan mahluklar…

Köşklere saraylara dünyalıklara tapan,
Haram içecekleri kanunla helal yapan,
Çember daraldı işte faiz en büyük bela
Yaşlanınca ağlarmış, gençliğini aldatan.

Yağmurlar yeryüzüne, hayat ölüme akar
Kuş gibi özgür olan rüzgâra kafa tutar
Elçiye zeval olmaz, krallar da ölümlü
Makam mevki geçici, cennette sonsuzluklar

Yılları aylar yedi, haftayı gün bitirdi
Fakirin aşı umut, yedikçe kan tükürdü.
Kurtlar şehir’e indi, kuzu postu giyerek.
Şakağıma kar düştü, diz bağlarım çözüldü.

Görünen köy kılavuz, istemez biliyorum.
Zalimlerden dost olmaz sizi uyarıyorum
Topu taca atarak, din’i suçlu gösteren
Vergileri koyan sen, ben mi yalan diyorum

Ahvalimi yazmaya yeter mi kalem kâğıt
Acı üstüne acı; her gün yas, keder ağıt.
Zulmetmeyi bırakın, bu dünyaya tapanlar
Bu sokak çıkmaz sokak, durun, kalabalıklar.