D ö n g e l Şiiri - Zeki Çelik

Okula giderken evinden çıktın,
Kim bilir nerede boynunu yıktın,
Baskıya maruz sun belkide bıktın,
Seni bekliyorum döngel çocuğum.

Kimleri düşürdün bilmem peşine,
Rastlamak mümkün mü senin eşine,
Hayale kapıldım yattım düşüne,
Seni bekliyorum döngel çocuğum.

Herkesin yavrusu ata yanında,
Zinet takılıydı iki kolunda,
Bir gören olmamış okul yolunda,
Seni bekliyorum döngel çocuğum.

Basına bildirdim polisler arar,
Sakın ha kendine verdirme zarar,
Telefon edersen işime yarar,
Seni bekliyorum döngel çocuğum.

Bir aydır uyumam seni gözledim,
Hasretten yanarım çok çok özledim,
Zeki'nin şiiri duydum izledim,
Seni bekliyorum döngel çocuğum.

7-10-2009