İnsan kendini kaybedecek kadar sevmemeliymiş, öğrendim.
Şimdi gel yada gelme, sen bilirsin...
O eski ben yok artık.
Kendimi kaybedecek kadar sevmeyi unuturum, demiyorum.
Ama bundan sonra, kimseyi kaybetmekten korkacak kadar sevmem, BİLİYORUMDMK.
Oysa ben, sadece kendimi değil, herşeyimi kaybedecek kadar severim.
Ki ben ne gidenlerden oldum, ne de geldiğimde ihanet edenlerden!
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta