- D i l a r a - Şiiri - Ali Basol

Sen ey yorgun kalbimin hüzün destanı
Laciver bakışlarında ağlamaya geldim
Banıp kumral saçlarının kokusuna yüreğimi
Istanbul kokulu kollarında uyumaya geldim.
Yalnızlığım ellerimde kabuk tutmayan yara
hadi ne olur sarıver beni gözlerindeki bulutlara..

Beni senin kalbine sürgün eden bu talih
Aldığı her nefes'i alev'e çeviren bir ney gibi
Ağıt'a benzer destanlar yazdırıyor gecelerde
Çölsüz seraplar seriyor yoluma yokluğun
Ey her gece bir dolunay sessizliğinde ağlayan!
Sen tecelliye yenik,benim bahtım zından kara..

Bir narin kelebek bile konsa esmer tenine
Gül yas tutar derdiyle,çiçekler gülden yaslı
Yüzün'e hüzün düş'se benim içime ağıt olur
Yas tutar koca dağlar,göllerde nilüferler ağlar.
Her hasretin sonu vuslat derler bitanem yalan! !
Bir gece ellerinle sarılmalı bu sevda denen yara..

Bir yüzünde kardelen açar diğer yüzünde mor lale
Hasretin deli yangın, ağlayan gözlerim birer şelale
Aşk zındanında mahkumum, yüreğim prangalı
Asıver beni sevdiğim esmer saçlarının uçlarına
Ya da uzat ellerini de ellerim sığınsın avuçlarına..
Bu köhne yabanlarda bahtım çekmeden beni dar'a

Yıllardır hep eylül kıvamında ağlar yüreğim
Nice mendiller bağladım turnaların kanadına
Meğer fitil işlemezmiş aşk yarasına geç anladım
Nola'ki bir deli rüzgar savursa beni yaşadığın il'e
Bir kar tanesi gibi düşüversem bir sabah avuçlarına..
Ve bas'san çocuğun gibi beni bağrına dilara...

Ali Başol/Deli Poyraz/11/08/09/Almanya-Solingen.