D.Günüm Şiiri - Zennun Akdağ

Bu gün günlerden salı,
Çarşamba,
Belki de cumadır.
Toplasan uykularımın açıklarını, bir deniz eder.İki ülkenin paylaşamadığı
Bir sahil kasabası kadar karışık ve belalı başım.
Hergece ruyalarımda kopan kiyametim oluyorsun.

Annem ölüyor.Ben,dua mırıldayan dudakları arasında boğuluyorum.
Güya dün doğmuşum.Yalan.
Ben bu sabah doğdum.Annem,benim sıcak yatağım,
Mamam başucumda ki mey.
Güya dün doğmuşum.
Bir ramazan günüymüş.
Yalnız doğmuşum bir gece yarısı dağ evinde.
Erkek doğmuş annemin gülen yüzü olmuşum.
Ben ağladım sonra annem.Sonra o hep ağladı.

Midilli kaç kulaç burdan?
Sahilime vuran bitmek bilmeyen dalgalar,
Beni duyuyor musunuz?
Ben yeşil gözlü denizimi özledim.
Onu bana getirebilir misiniz?
Gelsin bir kaç gün bende kalsın,
Belki yeniden doğarız.
Bir çocuk gibi elimden tutsun
Şehri dolaştırsın.
Lunaparka götürsün.
Ceplerimi iğdeyle doldursun.
Parlak putinimi beğensin.
Balıkçı amcalara seyre götürsün.

Elimden tutsun, deniz gözlerimde kaybolsun.
Güya dün doğmuşum.
Oysa ben her renginde yeniden doğmuşum,
Yarin gözlerinde.
Her bahar yeniden.
Her fırsatta.
Her sabah.

Bu gün günlerden cuma,
Dün doğmuşum.
Son yudumu kahvemin
Gün (gibi) ortada
Üstümde (ay) aklımda (sen) ..zen