D e l i g ö m l e ğ i...

.

dallar düşmeli zaman akarken gölgelerin sessiz yanında
duyulmamış öykülere sadece koşturan çocuklar gülmeli
yazın geldiği baharın terk edip gittiği denizin kıpırdadığı
maviliğin el dokunmasını beklediği ahşap güvertede

ya sevişmeye ya ölmeye gitmeli çocuklar bu perde çağrı işte

birileri gülmeli bira içmiş yüzlerin yanak büken tırmanışında
yol uzamalı koy’un keskin olduğu sonda bırakıldığında duruşa
tepedeki ev yıkılmalı o yalnızlığın ortasında mavi akşamlara
ışıklar vurmalı belki de karanlık çökünce deniz köpüklerinin dilinde

ya sevişmeye ya ölmeye gitmeli çocuklar bu perde çağrı işte

uzamalı gece saçı karışmış bir çiftin gömleğindeki bira lekesinde
erken çökmeli çöp içine dilin kendini susturduğu yerde
gülümseme gelmeli ve yüz ayın doğuşuna dönsün kimliksizse
deli gömleği giydirmeli iki kişilik sus uçurumundan düşmelere

ya sevişmeye ya ölmeye gitmeli çocuklar bu perde çağrı işte

11 05 2006