D - Çiçek Kokuyorsun Şiiri - Umut Kaya 2

Bahçelerde mucizeler,
Aynı toprakta farklı çiçekler
Ve aynı toprakta cesetler
Aynı topraktan biz,
Ve aynı toprağa gideceğiz

Gül gibi kokuyorsun
Gülleri kıskandıran,
Hepsinden önce açan, her yaprağında acıyı tattıran
Dikenlerini elime batıran
Bana ölümü hatırlatan ve ölümden sonraki hayatta,
Kendinle hayaller kurduran.

Papatya gibi kokuyorsun,
Bir seviyor sevmiyor oyunu misali
Hayatımı olasılıklarınla alt üst eden sen.
Ortasındaki sarılığı yüzün, yaprakları kaşın gözün
Burnun dudakların ve hepsinden güzel senin al yanakların

Karanfil gibi kokuyorsun
Her daim aklımdasın, çıkmıyorsun
Tanelerini çayıma katıp içiyorum
Ona bile ayrı bir tat veriyorsun
Şimdi sen söyle, niçin aklımdan çıkmıyorsun?

Lavinia gibi kokuyorsun Eftelya’m
Ölümüm elinden,
Düştüm gözünden, gamzene
Kalkmak istemiyorum açıkçası
Burası o kadar güzel ki...