D A Y A N I L M I Y O r Şiiri - Zeki Çelik

Damarın içinden kopup gelince,
Bağrına basarak çok çok sevince,
Bir kaza sonucu ani ölünce,
Evlat acısına dayanılmıyor.

Derin iz bırakır canının içi,
Sayısı artsa da bir iki üçü,
Mateme boğuyor genç yaşta göçü,
Evlat acısına dayanılmıyor.

Isırık, öpücük bereleri var,
Video, fotoğraf kareleri var,
Hırdavat, oyuncak paraları var,
Evlat acısına dayanılmıyor.

Emsali oynarken cadde, sokakta,
Uykuda tutmuyor yatsan yatakta,
Ciğer parçalanmış, kalbim atakta,
Evlat acısına dayanılmıyor.

Annede, babada aynı his vardır,
Yürek yangınıdır, ateştir, kordur,
Anılar taptaze Zekiye zordur,
Evlat acısına dayanılmıyor.