D. Şiiri - Burak Yılmaz 3

Demek ki manası yokmuş bu düşlerin,
Her şey her yerde; ayağım kaymış.
Aslında bu yüzdenmiş düşüşlerim
Son kez sonsuzluğa açılmışım,
Ayağım kaymış…
Tutmamış kimse yüreğimden,
Uçup gitmiş benliğim.
Ardına bile bakmadan kaçmış.
Beni, benimle bırakmış.

Eskiden olsa, canıma minnet
Deyip geçerdim.
Ama yalnızlıktan korkuyorum artık.
Yalnız, yalnızlıktan değil,
Sessizlikten ve sensizlikten
Kimsesizlikten…
Daha doğrusu kendimden
Korkuyorum.

Neden diye sorma
Manası yok bu gidişlerin biliyorum
Yüzüme vurma yaptıklarımı
Ya da yapmadıklarımı, yapamadıklarımı…
Geriye bir sen bırakıyorum
Ama gidemiyorum bir türlü
Belki de gitmek istemiyorum

İzliyorum geriye kalan günleri
Ya da arkada bıraktığım dünleri
Geceleri ve gündüzleri
Gün doğumundan gün batımına kadar
İzliyorum seni
Gözlerine bile bakamadan
Gidiyorum şimdi

Zor bir seçim bu inan bana
Ama bana seçme hakkı vermediler
Sen busun yapamazsın dediler
Direndim
Ama bu direniş bir başlangıcın değil
Bitişin habercisiydi
Gözlerimi kapatıp gene düşlere daldım
Sonra anladım,
Demek ki manası yokmuş bu düşlerin.