"Cygnus" Beyaz Kuğunun Boynuna dokunmak

Başı karlı güzel
Beyaz kuğunun gözleri gözlerime değdiğinde,
Kesilir soluğum sesim.
Kim bilir bundandır belki de,
En kötü bildiğim şiirlerimi güzel okuduğum
Ürperişlerim ağrılı, iflah olmaz işareti kalbimin
Yokluğun korkusu yaşamakla ölüm arası, köprü
Hayaller, düşler gerçekler gibi gizli, saklı,
Kimselere belli etmeden seni düşünüyorum.
Sarı defter sayfalarına yeni şiirler ekliyorum.
Hem okudum, hem ağladım içimin ıssızlığında,
Bir dizi intihar şiirleri yazmışım.
Çare sanmış kurtuluş bilmiş ölmeyi istemişim,
Nedeni, vardı elbet,
Beyaz kuğunun boynuna dokunamamak kaygısı…

Duymayınca sesini hiçbir yere sığamıyorum
Boynumu ilmiğe geçirecek bir yer arayışım boşuna,
Çırılçıplak olmuştu tavansız duvarlar, odalar,
Kendine acımayan adama odalar, duvarlar mı acıyacak?
Duvarlar da resimlerin vardı, elinle yazdığın aşk sözleri,
Aynalar vardı içinde beyaz kuğunun incecik asil boynu
Sen gittin ya karanlık aydınlıklar kaldı bana
Göğü karanlık olanın yıldızları olur mu hiç?

Dinmez ER / Çeşme / 2017. 01. 17 /