Cüzdanlarda ki vesikalık

Saçlarımı ıslatan her yağmur damlasında düşünceme işledin
Yüzümün deltasına akan her damla tanesinde sakladım seni
Mavi iklimlere doğru at koşarken ,kahverengi bir denizde vuruluyorum dizlerimden
Dalgınlığımda bir kent bir yüz bir ses yok
Sessizliğimi sessizliğinle boğuyorum
Kanayan bir yerlerimiz var ama neresi neresi
Hangi yarayı kapatmayı unuttuk , gerçi ne çok unutuşlarımız var hatıralarımızda kanayan
Zaman buruşup atılmamış bir takvim yaprağıdır yazgımda
Faili belli cesedi meçhul bir cinayet sokağın başında
Kanayan bir çeşme suskunluğumuz
Bir bülbül kanıyor gülün koynunda
Saçlarında gül ağlaması
Kekremsi bir tat sıcaklığında dudaklarının
Dünya döndükçe biz duruyoruz uçurumun eşiğinde
Uçurum içimiz
İçimiz yitirdiklerimiz
Yiritirdiklerimiz
Duvarda siyah bir çarşaf altında
Vesikalık bir suç cüzdanımızda
Yitirdiklerimiz en çoklarımızdı…