Cüzdanımda Gözyaşı Şiiri - Şair Seyhli

On yedi on sekiz yaşlarındaydım
Başımın üstünde bulut
Yüreğimde kocaman bir sevda taşıyordum
Lise çağlarında vermiştim
Çocukluğumu ve de geçliğimi bu sevdaya

Bir kalp resmi yapıyordum
Kalbi saran birde yılan
Kalbin hemen altında bir kalp daha yapıyordum
Yılanın dişlerinden akan zehri
Kendisinde toplayan
Sevdan
Sevdan zehir olsa yine kalbimde sevdan
Ölümüne seviyordum
Bir kalp yapıyordum pürüzsüz
Sağında ve solunda iki göz
Gözlerden akan yaşlar yapıyordum
Sensiz kalbim kan ağlıyor
Çocuklar gibi ağlıyordum
Seviyordum çocuklar kadar
Bir kalp yapıyordum
Yaprak gibi ikiye ayrılmış
Birine onun diğerine kendi ismimi yazıyordum
Bir tomurcuk yapıyordum
Kalbin tam ortasından göğe doğru tırmanan
Baş harflerimizi tomurcuğun
Gövdesine kazıyordum
Buluta benzeyen bir kalp yapıyordum
Ucundan parçalı
Kalbin her ucundan
Arka, arkaya damlayan
Bir tepenin kenarından akarak
Bir gülünü bile taşıyamayan
Çelimsiz gövdenin dibinde biriken
Damlalar yapıyordum
“ Kırdığın kalbim bulut
Akıttığım gözyaşı yağmur
Senden bana son kalan
Boynu bükük bıraktığın gül “
Çaresizce sitemler ediyordum
Bir kalp yapıyordum güneşe benzeyen
Kalbin tam ortasına
Onun resmini koyuyordum
Boynuna gümüş zincirli
Kalpten bir kolye takıyordum
Güneşimsin diyordum güneşim
Hayatı anlatan bir ağaç yapıyordum
Dağ eteklerinde yalnız
Benim diyordum kurumuş bir yaprağa
Yapraksız ağacın dallarında cansız
Rüzgarlara benzetiyordum onu
Hayatın dalından koparma bırak kalayım
Diye
Yalvarıyordum çaresiz
İnce, ince yağan yağmurlar yapıyordum
Sırtında ince bir gömlekle
Islanan gözlerine, üşüyen yüreğine
Yırtık ayakkabılarından
Su alan ayaklarına aldırış etmeden
Öf bile demeden
Yağan yağmurlara meydan okuyan
Kanı çekilmiş elinde
Yarıya kadar ıslanmış bir sigara
Bir köşe başında
Kısık gözlerle yol gözleyen
Bir oğlan bir oğlan ki
Başı eğik dağ gibi
Bekliyorum diyordum bekliyorum seni
Senin için yaptım sana yazdım diyemesem de
Sırf onun için yapıyordum en güzel resimleri
Ve yine ondan saklıyordum
Onun için yazdığım şiirleri

On yedi on sekiz yaşlarındaydım
Başımın üstünde bulut
Yüreğimde kocaman bir sevda taşıyordum
Lise çağlarında vermiştim
Çocukluğumu ve de geçliğimi bu sevdaya

Bir nefes alıp nefesimi tutuyordum
Bir rüzgar gelsin diye bekliyordum
Sevdamı yüreğimi
Rüzgarlara üflüyordum
Esmesini sevdiğime gitmesini
Sevdiğimin nefesimden
Bir nefes çekmesini
Ve iliklerine kadar sevdamla
Dolmasını istiyordum
Soğuk kış günlerinde
Silerle kapalı yolları yararak
Her gece evlerinin önüne gidiyordum
Bir köşeye büzülüp
Karanlığı yırtarak bir ay gibi dünyama
Doğmasını bekliyordum
Yıllarca gizli kalmış duygularımı
Anlatmak için
Aşk romanları okuyordum sayfa sayfa
Herkesten daha güzel daha anlamlı
Seni seviyorum diyebilmek için
Şiirler ezberliyordum mısra, mısra
Her gün yaptığım gibi okul çıkışında
O günde bekliyordum
Saatler geçiyordu o gelmiyordu
Evlerinin önüne gittim
Pencerenin önünde
Takılarak gözlerim pencereye
Sabaha kadar bekledim
Çıkmadı çıkmıyordu
Bir şey olmuştu bir şey belli
Yoksa bırakmazdı beni böyle
Gözlerim nemli
Bir şey olsaydı ilk ben duyardım
Öyle ya bir şey olsaydı eğer
İlk benim yüreğim kanardı
İlk olarak benim gözlerim ağlardı
On yedi on sekiz yaşlarındaydım
Kaldıracak halim yoktu başımı
Günler geçmiyordu adeta durmuştu
Yağmurlar yağıyordu
Gökyüzü hep bulutluydu
Sokaklar sisti pustu uğursuzdu
Issızdı köpekler bile yoktu
Gece üstüme, üstüme geliyordu
Boğazımdan tutup boğar gibi sıkıyordu
Geceler korkuçtu
Gecelere kanlı gözlerle bakıyordum
Geceler benden
Ben gecelerden korkuyordum
Başımı kocuğumun arasına alarak
Ayak uçlarıma basarak
Geceyi uyandırmadan
Ürkütmeden sessizliği
Karanlık sokaklara dalmadan
Etrafıma bakmadan
Hızlı adımlarla dilimde bir dua
Kapısında buldum kendimi
Ağır aksak merdivenleri çıktım
Kapıya yüreğimle vurdum
Kapıyı iki yaşlı göz açtı
Evin içi kalabalık
Kalabalık ağlamaktaydı
Yaşlı gözler bir odayı gösterdi
Yüreğim
Yüreğim ayaklarımın ucuna indi
Ayaklarım gitmiyor dizlerim kilitlendi
On yedi on sekiz yaşlarındaydım
Korkuyordum vallahi
Kapıyı açıp içeriye girdim
Beyaz tüllerle çevrili yatağın üzerinde
Beyazlar içinde yatıyordu sevdiğim
Yaklaştım, çöktüm
Yatağın dibine dizlerimin üstüne
Yapıştım incecik bileklerin tuttuğu
İncecik ellerine
İncecik ellerini öptüm, öptüm
Yüzüme gözlerime sürdüm
Aç gözlerini ben geldim
Seni seven ben geldim
Gitme, gitme ne olur ben geldim
Mademki ölüm var mademki öleceğim
Sen kal yerine ben öleyim
Aç gözlerini ne olur ben geldim
Bak senin için ne güzel resimler yaptım
Bak şu sensin buda benim
Aç gözlerini ne olur
Dinle bak senin için yazdım bu şiiri
Ve senin için ezberledim
En güzel seni seviyorum demeyi
Aç gözlerini ne olur
Daha seni sevdiğimi bile söyleyemedim
Aç gözlerini ne olur
Bir kerecik olsun gözlerime bak
On yedi on sekiz yaşlarındaydım
Daha çocuktum nasıl gözyaşları mı tutayım
Ben gelmeden kapatmıştı
Gözlerinden iki damla yaş akmıştı
Lise çağlarındaydım
Çocukluğumu ve de gençliğimi kaybettiğimde
Umutlarımı hayallerimi geleceğimi
Giderken yanında götürmüştü
Saçlarımın siyahını
Gözlerimin beyazını da almıştı
En son gözlerini kapatmadan
Hala cüzdanımda sakladığım
İki damla gözyaşını
Bana bırakmıştı

On yedi on sekiz yaşlarındaydım
Başımın üstünde siyah bir bulut
Yüreğimde kocaman acılı bir sevda
Ve cüzdanımda iki damla gözyaşı
Taşımaya başladığımda
Şimdi yılar geçti
Ve hala başımın üstünde siyah bir bulut
Yüreğimde kocaman acılı bir sevda
Ve cüzdanımda iki damla gözyaşı taşıyorum
Gözyaşları eksilmesin diye yıllardır ağlıyorum
Gözyaşları mı gözyaşlarına ekliyorum
Ve cüzdanımda saklıyorum