Çuvaldız ve Biz Şiiri - Ramazan Pamuk

Maddenin kucağına manayı beledikçe
Manen iflas ettik uyuduk uyanmadık biz.
Vicdanları kararttık basirete kelepçe
Hakka sebat ederek, her gün dayanmadık biz.

İtibari ceplere endeksli hayat sürdük.
Ne vuslata eriştik,ne menzile ulaştık.
Küllendik zaman ile toz buluta karıştık
Aldattı dünya bizi,nefsimize kandık biz.

Oyun içinde oyun,herkesin kârı hile
Bala sirke katarak oynadık arı ile
Dünyayı yutmak için çabalamak nafile
Ömrü israf ederek, sonu gelmez sandık biz

Sahtekârlık sırıtır gerçeğin karşısında
Ne tüccarlar yitirdik bu hayat çarşısında
Muhabbeti bitirdik tuzak kurduk kelama
Ekmeği zehir ettik, ağulara bandık biz.

Naylon gülü neylesin,bülbül ötmez dalında.
Çizgi, çizgi kahrımız derinleşir alında.
Umutlar suya düştü kaldı kahve falında.
Kemiği geçti bıçak iliğe dayandık biz.

Ne varsa bizden yana çuvaldızı görmedik
Zengine hatır sayıp fakiri gözetmedik
Yırtıldı ar damarı çatladı ahlâk izan
Halimize yanmadık el yerine yandık biz.