Çüüş.! Şiiri - Nebi Kılıçkaya

Tarlanın başına, öküz uzanmış.
Şöyle bir baktım da,herkes ozanmış.
Muteber insan sa,her gün sızan mış.!
Çüüş ulan çüüüş....iki kere çüüş.

Katık versem dere,suyu mu bu der.
Az sus desem,her gün, dayı mı bu der.
Edep desem,ulan, ayı mı bu der.
Çüüş ulan çüüüş...boyun kere çüüş...

Her gün bala banıp,açım açım der.
Kadillağa biner,geçim geçim der.
Asar,keser,biçer,suçum suçum der.
Çüüş ulan çüüüş...köyün kere çüüş.

Seccadeyi görse,paspas zanneder.
Kalbi temiz amma,bilmez din ne der.
Abdest tarif eder,altı hep sadır.
Çüüş ulan çüüüş...suyun kere çüüş...

Ay yıldızda yatıp,haç ile büyür.
Ahlak dersi verip,piç ile uyur.
Geçmişine baktım,babadan sığır.
Çüüş ulan çüüüş...soyun kere çüüş.

Şehit toprağında,bayrak çekdirtmez.
Dağda iti besler,artar eksiltmez.
Tümseklerde yürür,teker sekdirtmez.
Çüüş ulan çüüüş...hayın kere çüüş.

Nebi nin yoluna çıkanlara çüüş.
Düşmanlığa tohum,ekenlere çüüş.
Hak dinime kılıç,çekenlere çüüş.
Çüüş ulan çüüüş..doyun kere çüüş.

Nebi KILIÇKAYA
12/04/2021
04:40/ Pazartesi
SİVAS